wtorek, 9 sierpnia 2011

Zadośćuczynienie powypadkowe

Artykuł 445 kodeksu cywilnego określa iż poszkodowanemu w wypadku drogowym można przyznać odpowiednią kwotę tytułem zadośćuczynienia za obrażenia ciała poniesionych w tymże wypadku. Kiedyś powstało pytanie jakie to mają być obrażenia aby otrzymać zadośćuczynienie powypadkowe, chodzi o obrażenia zewnętrzne czy wewnętrzne ciała. Otóż zgodnie z orzecznictwem sądowym obrażenia te obejmują powłokę zewnętrzną ciała jak i narządy wewnętrzne. Warto dodać iż obrażenia te nie mogą być błahe. Samo obtarcie naskórka nie wystarczy aby sąd przyznał zadośćuczynienie z art 445 k.c. .Z pewnością za takie obrażenie nie dostaniemy odszkodowania od zakładu ubezpieczeń ani nie zasądzi go nam sąd. Warto zwrócić uwagę przy szacowaniu kwoty zadośćuczynienia na nieodwracalność następstw. Często osoby które doznały złamań do dnia dzisiejszego kuleją lub mają nie do końca sprawną ruchomość kończyny. Również po złamaniu w określonych porach roku pojawia się ból. Osoby takie twierdzą iż ból odczuwają również na zmianę pogody. Przyznawane odszkodowanie powypadkowe powinno uwzględnić te fakty. Kluczowym czynnikiem przy orzekaniu jest także ,,oszpecenie,, i każde zadośćuczynienie powinno brać to pod uwagę. Obrażenia twarzy mogą stanowić największe oszpecenie. W szczególności dotyczy to kobiet które przywiązują większą wagę do wyglądu swojej twarzy niż mężczyźni. Istotny jest także rozmiar odniesionych obrażeń twarzy. Przy oszpeceniu twarzy należy także brać pod uwagę szacując zadośćuczynienie rodzaj wykonywanej pracy. Załóżmy że obrażenia twarzy są takie samy u dwóch osób. Pierwsza osoba pracuje jako telemarketerka i pracę tą wykonuje w domu. Druga jest wykładowcą akademickim. Nie trzeba chyba mówić która osoba otrzyma większe zadośćuczynienie w związku z wykonywaną pracą.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz